Ik las pas het boek ‘Leef als een beest’ van Wilma de Rek en Witte Hoogendijk. Het gaat over wat we van dieren kunnen leren om gezonder en met minder stress te leven.
Allereerst ging ik de duinen in wisenten te spotten én om bij te komen van een drukke en soms wat stressvolle week, dat vond ik wel mooi bij het thema passen.
‘Leef als een beest’ beschrijft hoe de mens in de evolutie min of meer toevallig als ‘imperfecte mutant’ is ontstaan, en op welke punten we evolutionair gezien duizenden jaren achterlopen en wat voor problemen dat geeft.
“De moderne mens lijkt op de bestuurder van een oldtimer die op een Duitse Autobahn rijdt: hij ziet er puik uit en voelt zich ook heel wat, maar eigenlijk is het tobben, met dat oude motortje en op die luizige bandjes van ´m”
Op een aantal punten gaat dit mis, betogen De Rek en Hoogendijk.
Mensen zijn gebouwd op een tekort aan eten, in plaats van op de overvloed die ons nu omringd. Gevolg overgewicht en diabetes II en groter risico op allerlei ziekten.
Ons lichaam wil bewegen, maar we hebben onze omgeving zo gemaakt, dat we bewegen tot het minimum kunne beperken. Gevolg: overgewicht en groter risico op allerlei ziekten.
Ons stresssysteem is verouderd, vooral met chronische stress kunnen we niet goed om gaan en we worden er ziek van.
We ervaren steeds meer dingen als stress, zoals bijvoorbeeld een de wekker ´s ochtends, terwijl er helemaal geen sprake is van acuut gevaar. Maar het lichaam reageert wel zo, met alle gevolgen van dien. Ook de bliebjes en berichten op onze telefoon ervaren we als een waarschuwingssignaal, dat we nu moeten reageren.
We turen te lang op schermpjes waardoor we bijziend worden. Onder jongeren schijnt dit al een epidemie in wording te zijn.
We slapen te weinig door de kunstmatige verlichting en het blauwe licht van onze schermpjes. Bovendien liggen we wakker door psychologische stress.
Kinderen en volwassenen spelen te weinig.
De schrijvers komen niet met een pasklare oplossing, maar wel met een hele lijst voor de hand liggende oplossingen.
Zoals meer bewegen, geluiden en berichtgeving op je telefoon uitzetten, maximaal 2x per dag je mail checken, je veeleisende baan opzeggen, minder sociale verplichtingen, gewoon lekker niks doen, naar buiten gaan, bewegen, spelen , minder en gezonder eten, echte sociale contacten in plaats van virtuele, focus en concentratie en goede nachtrust.
Stuk voor stuk zinnige dingen. Die we natuurlijk allang weten, maar ondertussen toch niet doen. Want, zoals de schrijvers het zeggen:
,,Het brein wil niet niks doen, maar niks doen is wel heel goed voor je brein. En het lijf wil niet al te veel bewegen, maar bewegen is wel heel goed voor het lijf.’’
Dus volgens mij zit in de uitvoering van die ‘open deuren’ de crux. Zouden we, als ‘educatoren’ niet ‘en passant’ mensen helpen om die drempel over te stappen?
Mooie projecten opzetten die de gezondheid van mensen combineert met de gezondheid van de aarde?
Want niet alleen op het gebied van natuur en duurzaamheid staan we voor grote uitdagingen. Ook met de gezondheid van mensen gaat het niet goed.
Er zijn bijvoorbeeld nu drie keer zo veel mensen met ernstig overgewicht als in de jaren tachtig. Psychische klachten, zoals overspannenheid en burnout, zijn verantwoordelijk voor een derde van het ziekteverzuim op het werk, waarmee het de meest voorkomende beroepsziektes zijn.
Hoe mooi zou het zijn als we beide problemen tegelijkertijd zouden kunnen aanpakken. Kunnen we niet meer bij bijvoorbeeld zorgverzekeraars of Arbo-organisaties aankloppen voor financiering van dit soort projecten?
MEER LEZEN?
Leef als een beest van Wilma de Rek en Witte Hoogendijk. Uitgeverij Balans. Ook verkrijgbaar als ebook.
Blog: De acht grote lessen van de natuur
Blog: Natuurles is eigenlijk levensles
INTERESSANT?
Schrijf je dan hier in. Dan krijg je (maximaal één keer per week) mijn blog of vlog als eerste rechtsstreeks in je mailbox. Wel zo makkelijk!
En deel vooral dit bericht via je eigen Social Media. Dat kan gemakkelijk met de deelknoppen hieronder!
Kwalisite