Afgelopen weekend zag ik de Netflixfilm The game changers. Ik wist niet eens dat deze film over plantaardig eten ging, maar de titel sprak me wel aan.
De film vertelt het verhaal van de Amerikaanse vechtsporter en trainer James Wilks, die ernstig geblesseerd raakte, en in die periode op zoek ging naar welk voedsel topsporters het beste kunnen eten.
Op een flitsende en onderhoudende manier rekent Wilks af met het aloude idee dat ‘echte mannen vlees eten’. In de film krijgen we diverse topsporters te zien die veel beter zijn gaan presteren nu ze geheel of grotendeels plantaardig eten.
Daarnaast voelen de sporters zich ook veel gezonder, en in de film komen diverse deskundigen aan het woord om op de gezondheidsvoordelen uit de doeken te doen. Er wordt een vergelijking gemaakt met de tabaksindustrie: vroeger werden sigaretten ook aan de man gebracht met het beeld dat ‘echte mannen roken’.
‘Echte mannen eten plantaardig’
Mijn partner, een fervente vleeseter en zuiveldrinker, bekeek de film met stijgende verbazing, maar gelukkig niet met ongeloof.
De insteek dat ‘echte mannen plantaardig eten’, vind ik een geweldige vondst, want over vegetariërs en veganisten wordt nogal eens meewarig gedaan. En ik zag dat de boodschap nu beter aankwam, dan al mijn gepraat over de voetafdrukken en klimaatverandering.
Al sinds mijn achttiende ben ik vegetariër en sinds een paar jaar deeltijd-veganist, maar ik kan helaas nog steeds geen auto’s optillen, of heel hard fietsen. Wel ben ik bijna nooit ziek, maar dat kan ook puur mazzel of aanleg zijn. En één persoon is geen wetenschappelijk bewijs natuurlijk.
Dat is ook waar de film een beetje mank gaat. Er worden een aantal topsporters opgevoerd die allemaal meer gingen presteren toen ze over gingen op plantaardig eten, maar er zullen vast ook wel topsporters zijn die helemaal niet beter gingen scoren. Volgens een artikel over de film van het NRC was er zelfs een Australische freerunner, die ziek werd van een veganistisch dieet.
Toch vind ik de kritiek in het NRC-artikel te fel, en sowieso de kanttekeningen die er altijd bij een plantaardige levensstijl worden gemaakt, bijvoorbeeld door het Voedingscentrum. Er wordt altijd maar weer benadrukt dat je goed moet opletten of je wel genoeg eiwit, ijzer, vitamine B1, B2, vitamine B12 en calcium binnenkrijgt. Waardoor het lijkt alsof je met iets heel engs bezig bent als je geen dierlijke producten meer wil eten.
En dat terwijl de vleeseters en melkdrinkers zich misschien wel meer zorgen moeten maken. Bijvoorbeeld over de hoeveelheid verzadigd vet (te veel), de vezels (te weinig) en groente en fruit (te weinig).
Winst voor de aarde
Bovendien, en daar is in The Game Changers gelukkig ook aandacht voor, is plantaardig eten ook veel beter voor de aarde. Driekwart van de landbouwgrond op de wereld wordt gebruikt voor veeteelt (of om er dieren op te laten grazen, of om veevoer te verbouwen). Nederland is daar geen uitzondering op. Een impressie vind je in dit mooie filmpje.
Dit filmpje vond ik vorige week in een bijdrage op LinkedIn over een andere kijk op de klimaat- en biodiversiteitscrisis. Voor deze manier van kijken, moet nog meer aandacht komen, vind ik.
Oók en allereerst in de natuur- en milieuwereld.
Want ik merk dat de relatie tussen eten en duurzaamheid vaak nog een grote blinde vlek is. Er worden verhitte discussies gevoerd over het plastic folie dat om de broodjes tijdens de lunch zit, maar over wat er op de broodjes zit, wordt nauwelijks wat gezegd.
En dat is bijna altijd iets van dierlijke oorsprong. Soms is het vlees weg gelaten, maar liggen er broodjes met allerlei verschillende soorten kaas. Hartstikke lekker hoor, maar wat duurzaamheid betreft kan je beter een broodje ham of kipfilet kiezen.
Veel werk te doen
Ik denk dat hier nog veel werk te doen is, in ‘eigen huis’, maar ook breder. Hoe mooi zou het zijn als we in onze educatie ons geheel op plantaardig voedsel zouden focussen? En bijvoorbeeld met kookcursussen kunnen laten zien en ervaren dat daar heel goed en lekker mee te leven is? Dat dit onze nieuwe standaard wordt?
Ik merk dat ik heel gedreven van dit onderwerp word en er graag meer mee wil doen. The Game Changers zal zeker weer nieuwe mensen aan het denken zetten, al mag het allemaal van mij wel een tandje sneller.
Zo vroeg ik de volgende ochtend aan mijn partner of hij echte mannenmelk (sojamelk) of koeienmelk in zijn koffie wilde. Helaas koos hij toen toch voor het laatste 😕 .
Interessant?
Schrijf je dan hier in. Dan krijg je (maximaal één keer per 2 weken) mijn blog/vlog als eerste rechtstreeks in je mailbox. Wel zo makkelijk!
En deel vooral dit bericht via je eigen Social Media. Dat kan gemakkelijk met de deelknoppen hieronder!
Meer lezen
Blog: de toekomst van ons voedsel
Blog: eten is de perfecte basis voor educatie
Blog: voedsel voor lichaam en geest zoekend op weg
Blog: Shoppen in de tropen: educatief product voor NME Haarlem
Aanbod: Educatiemateriaal
Interessante blog, Laurien, zeker iets om aan mijn sportieve partner te laten lezen! Misschien dat die free-runner die onwel werd van een veganistisch dieet nog geen DNA-test had gedaan. Dat zag ik dan weer in het programma Zorg nu https://zorgnu.avrotros.nl/uitzendingen/uitzending/item/dna-dieet/
OK, dat bestaat blijkbaar ook!
En, laat je partner vooral ook de film zien, is echt meeslepend en goed gemaakt!