Omgaan met onzekerheid

Als het gaat om klimaatverandering, duurzame ontwikkelingen en milieu weten we veel dingen niet zeker. Kinderen vangen flarden tegenstrijdige informatie op. Dat kan heel verwarrend zijn. Het leren omgaan met onzekerheid is dus een belangrijke vaardigheid die kinderen moeten leren.

‘Omgaan met onzekerheid’ was het onderwerp van de lezing van Rebekah Tauritz, docent aan de universiteit van Edinburgh, tijdens de Benelux-werkconferentie van VVM, het netwerk voor milieuspecialisten, vorige week.

Tauritz deed onderzoek bij de bovenbouw van basisscholen in Schotland. Uit dat onderzoek kwam onder meer dat het erg belangrijk is hoe de leraar praat over die onzekerheid. Dat die onzekerheid niet iets is om onrustig van te worden, maar dat die er gewoon mag zijn. En dat je kan leven met die onzekerheid.

Voorwaardelijk communiceren

Ook is het belangrijk dat leraren ‘voorwaardelijk’ communiceren in plaats van ‘onvoorwaardelijk’. Dus niet: ‘De opwarming van de aarde wordt door de mens veroorzaakt’, maar ‘het is mogelijk dat de opwarming van de aarde door de mens wordt veroorzaakt’.

Door een dergelijke communicatie staan leerlingen ook meer open voor andere perspectieven, zijn ze creatiever, reflecteren ze meer en nemen ze meer een onderzoekende houding aan.

Kinderen leren informatie en bronnen kritisch te beoordelen. Niet alleen vaardigheden die van pas komen in duurzaamheidskwesties, maar natuurlijk ook bij heel veel andere onderwerpen.

Kweekvijver van klimaatcritici?

Toch is er ook weerstand tegen deze visie, erkent Tauritz. ,,Mensen denken soms dat we op deze manier klimaatcritici kweken.’’ Dat is volgens haar te kort door de bocht.

,,Door kritisch te denken kunnen kinderen er juist wel beter mee omgaan. Je moet bijvoorbeeld het feit dat klimaatverandering in twijfel wordt getrokken ook onderkennen, maar tegelijkertijd concluderen dat de situatie zo urgent is dat je wel een besluit moet nemen, ook al weet je nog niet alles zeker. ”