Natuurles is eigenlijk levensles

Steeds meer kom ik er achter hoe breed en rijk natuurlessen en –activiteiten kunnen zijn. Leren over natuur is eigenlijk leren over het leven. In alle facetten.

Twee weken geleden vertelde ik je al over het mooie gesprekje, dat ik tijdens de natuurclub had over God en geloven.

En in mijn herfstwandelingen voor kleuters de afgelopen weken, kregen ze regelmatig een ‘schoolse’ opdracht mee: bijvoorbeeld zoek 10 blaadjes, of het grootste of het kleinste blad, of drie blaadjes die een heel andere vorm hebben (deze laatste bleek nog best lastig voor kleuters).

Gisteren stond ik er versteld van hoe een paar takken (plus wat knutselspullen, moet ik toegeven), veranderden in de meest fantasievolle wezens met dito verhalen!

Prachtig om te zien hoe de kinderen van een natuurclub in Amsterdam Nieuw West erover vertellen, in een taal die (meestal) niet hun moedertaal is. Dus eigenlijk is het ook nog eens taalles! Zie onderstaande video voor een impressie.

Ik vind het geweldig als ik met een natuurclub een beetje kan bijdragen aan de ontwikkeling van talenten van kinderen. Maar eigenlijk zou ik het structureler willen.

En meer omvattend, met meer disciplines erbij. Bijvoorbeeld ook met kunst en muziek. Of persoonlijke ontwikkeling, bijvoorbeeld het omgaan met angst en verdriet en het verwerken van trauma’s.

En daarmee kom ik op het punt om over mijn toekomstdroom te vertellen. Het voelt nog wel kwetsbaar, omdat het vooral een beeld in mijn hoofd is, en ik er nog niks over heb uitgezocht. Misschien bestaat zoiets al wel ergens in Nederland (des te beter, eigenlijk).

En het voelt ook kwetsbaar, omdat het eigenlijk zo groot is. Misschien vind je me wel een naïeve dromer met een roze bril. Maar tegelijkertijd heb ik al jaren een diep verlangen om dit te realiseren, en als ik met dit soort kinderen zoals in Nieuw West werk, weet ik het zeker.

Dus daar komt ie dan (zucht..)

Ik zou graag samen met andere mensen, in diverse disciplines, een soort buitencentrum runnen, waar schoolklassen bijvoorbeeld één dag in de week hun lessen buiten krijgen, maar er misschien ook hun schooltuintjes hebben.

En waar kinderen na schooltijd allerlei natuurervaringen kunnen opdoen, bijvoorbeeld in de vorm van een natuurclub of naschoolse opvang.

Er is in elk geval ook een tuin bij, en liefst ook dieren.

Er werken ook mensen die om wat voor reden niet in een reguliere baan terecht kunnen.

En natuurlijk een keuken, waar de spullen uit de tuin en andere (biologische) producten verwerkt worden tot heerlijke baksels, soepen en maaltijden.

En het zou geweldig zijn als er ook een koppeling was met mentale en fysieke gezondheid: hier kunnen kinderen en volwassenen met hulp weer gezond worden en ervaren dat ze één zijn met de natuur en alles. Dus ja, misschien ook wel met iets spiritueels of op het gebied van zingeving (maar niet te zweverig dan, zegt mijn ‘rationele ik’).

In het weekend kan je er terecht voor een kinder- of familiefeestje, natuurexcursie, tuin- of kookworkshop of een wandeling al dan niet met een ezel (of geit, of lama?), maar wie weet zijn er ’s avonds of in het weekend ook wel concertjes of voorstellingen.

Mijn idee is om dit binnen 3 tot 5 jaar gerealiseerd te hebben, of om er te werken, ergens in Nederland. Drie tot vijf jaar klinkt ver weg, maar is eigenlijk ook wel weer best snel voor zoiets groots.

Nou, poeh, hè, hè, het is er in elk geval uit. Ik heb mijn eerste idee met ‘de wereld’ gedeeld. Ik ben heel benieuwd wat het oproept. Ik hoor graag ook als je zoiets kent wat al bestaat.